Mijn grote droom. Fiasco.

Hai allemaal,

Het is inmiddels alweer even geleden, maar nu toch eindelijk weer een verslag. Er is inmiddels zoveel gebeurd dat ik niet weet waar ik moet beginnen, maar ik probeer het toch.

7 weken geleden is Sjors eindelijk gearriveerd. Heerlijk 5 nachten in een hotel,met zwembad alles erop en eraan, wat een luxe. Maar als het non-stop regent, heb je er nog niet veel aan... Terwijl Sjors met zijn jetlag aan het struggelen was, liet ik hem alle plekjes in Sydney zien. Nou hadden we natuurlijk niet anders verwacht dan dat ik mijn telefoon kwijt zou raken op de tweede dag. Wat een avontuur. Boten, mensen alles hebben we achterna gezeten. Fijn dat de zoek-mijn-Iphone-app zo goed werkt...

De week erna konden we bij mensen in Sydney aan de slag voor een week die gingen verhuizen naar Brisbane. We kwamen in een gezin met Simon, geopereerd geweest aan zijn rug, zijn vrouw die hoogzwanger was en zijn 2 zoontjes, een met Asperger en een met ADHD. Een roerig gezin dus, maar wat een lieverds. Na een aantal extreem warme dagen gehad te hebben mochten wij weer op pad. Nog steeds geen goed betaalde baan gevonden... Op naar de bieb!

Een aantal dagen, en paar honderd dollar verder, begon ons de moed toch wel een beetje in de schoenen te zakken. We hadden inmiddels al 20+ sollicitaties de deur uit gedaan en een aantal bedrijven/mensen gebeld, maar het mocht niet baten. Als kers op de taart kwam daar ook nog een ongelukje met de auto bij. Mevrouw bij de verzekering wist ons te vertellen dat als we het via de verzekering zouden spelen, dit ons $1300 ging kosten. Nou dit stond inmiddels al niet meer bij ons op de rekening.
Als een godsgeschenk kwam daar een telefoontje van onze schapenscheerder. $26 dollar per uur en morgen beginnen. Top! Wel eerst 12 uur rijden.
01:30 uur kwamen wij daar aan. Natuurlijk ging de wekker weer om 05:15 uur. Fris en fruitig stonden wij keurig te wachten tot we werden opgehaald.
18:15 kwamen wij terug, hebben we per direct onze spullen gepakt en zijn we weggereden. Wel zo netjes onderweg even gebeld dat we niet meer terugkomen.

Inmiddels waren we ook benaderd door een andere boer. Seaveggies plukken en inpakken. Wie niet waagt wie niet wint, dus hop die auto in.
Ook hier waren we 3 dagen later weer weg. Inmiddels erbij neergelegd dat wij niet weggelegd zijn voor het boeren bestaan.

Ons besluit stond nu vast. We maken ons laatste geld op aan dingen die we nog echt willen zien hier en we vertrekken naar Azië. We zaten wel in het zuiden van Australië en wat we wilden zien was in het Noorden. Dat wordt een leuk ritje! Maar prijzig en dat geld hebben we inmiddels niet meer. Dan nemen we toch gewoon andere backpackers mee! En zo ontstond Wicky! Onze travelmate voor de aankomende week. Een 31 jarige man uit Assex, Engeland die een beetje vast zit in Australië en niet zo heel goed weet wat hij met zijn leven aan moet. Gelukkig wisten wij niet goed wat we met Australië aanmoesten, dus hadden we in ieder geval nog een gelijkenis.

7 dagen, 5 miljard ervaringen en 9 ergenissen later kwamen wij in Cairns aan. Met nog $93 op onze rekening zouden wij terug moeten naar Sydney. Dat is ruim 2700 km. Krapjes... Gelukkig had een van ons nog een spaarrekening die wat kon missen (en ik was het niet). 3 dagen in Cairns volop gezocht naar werk, misschien hadden we toch nog geluk. Maar het mocht helaas niet zo zijn. Dus op naar Sydney!

Ondanks alle stress die wij bijna dagelijks hebben meegedragen om het geld hebben wij een onvergetelijke tijd in Australië gehad en hebben wij dingen mogen zien waarvan we alleen maar hadden durven dromen.
Met vlag en wimpel heeft onze relatie deze reis doorstaan en kan ik inmiddels toch wel zeggen dat ik ontzettend blij ben dat ik deze reis met mijn grote liefde heb mogen maken. Ik zou het niet anders gewild hebben.
Daarnaast wil ik iedereen ontzettend bedanken die ons zo ontzettend hebben gesteund de afgelopen weken, zelfs uit onverwachte hoeken. Zonder jullie steun was het voor ons een stuk lastiger geweest. We zijn ontzettend dankbaar dat we jullie in ons leven hebben.

Nadat wij onze auto verkocht hebben, zit vandaag onze trip hier in Australië er weer op en vliegen wij vanavond naar Vietnam waar wij, dankzij een paar ontzettend gulle sponsors, een onvergetelijke oud en nieuw gaan vieren. Bedankt lieverds.

Na deze trip heb ik over Australië geleerd dat:

- Het nog vele malen duurder is dan waar je op wordt voorbereid.
- Mensen hier ontzettend vriendelijk en laidback zijn.
- 5 dagen door de outback rijden enorm saai begint te worden.
- Er hier delen zijn waar Simba uit de Lion King niet zou mogen komen.
- Er meer Duitsers rondlopen dan je zou willen.
- Ondanks mensen heel vriendelijk overkomen, ze allemaal erg zelfzuchtig zijn. Wat helaas ten kosten gaat van zelfs hun eigen kinderen.
- Australië ooit op een dag over genomen zal worden door Chinezen (met hun camera's)
- Het weer hier net zo wisselvallig is als in Nederland.
- Kerst vieren op het strand prima lukt! (zie foto)
- Aboriginals alles behalve leuk en aardig zijn. Je wordt er bang van.
- Cricket de meest saaie en ingewikkelde sport ter wereld is.
- Er meer dode dan levende kangoeroes te zien zijn.
- Koala's zich heel goed weten te verstoppen.
- Hier de meest prachtige plekken te vinden zijn.
- Er voldoende werk te vinden is voor backpackers, maar je moet bereid zijn al je zelfrespect opzij te zetten.
- We de Australische "no worries mate" mentaliteit graag wat meer in Nederland zouden willen zien.
- Mensen hier ontzettend lui zijn.

Heel veel liefde vanaf de andere kant van de wereld en tot in Vietnam!